Telepata oparł lekko głowę o jego drobną pierś. Tak okropnie chciałby wierzyć, że anioł nie zamierza od niego uciekać. Nie mógł. Złapał delikatnie jego dłoń, ucałował ją. Teraz w jego ruchach nie było nic z wcześniejszej brutalności.
Uniósł lekko wzrok, by spojrzeć na niego. Po chwili zerknął na zegarek.
- Muszę iść do pracy...

Nigel pokręcił lekko głową. Nie ufał mu i wątpliwe było, aby kiedykolwiek miał zaufać. Nie wierzył, że anioł zostałby w domu, kiedy dostaje szansę ucieczki.
- Nie.
Odpowiedział krótko.
Podniósł się, wyszedł na moment na strych. Przyniósł mu niedużą lampkę nocną, podłączył w piwnicy. Teraz miał tam choć trochę światła.

Nigel nie chciał na niego takiego patrzeć. Podniósł go z kolan, wziął na ręce, zaniósł do piwnicy. Posadził go obok lampki.
- Przecież nie jest już ciemno...
Pokręcił głową. Nie mógł odsłonić okna, nim chłopiec mógłby uciec. Ale lampka mimo, iż była nieduża, dawała całkiem sporo światła. Pogładził lekko jego buzię. Nie mógł go wypuścić. Nie chciał go teraz stracić.

Telepata jedynie pogładził jego buzię, opatulił go lekko kocem. Chwilę później wyszedł. Nie wracał dość długo. Pamiętał, że zanim zamknął chłopca, zabrał mu jakiś komiks. Nie pamiętał co prawda, co to było dokładnie, ale uznał, że może mu coś kupić. Żeby miał się czym zająć, nie myśleć o strachu. Skoro nie chciał zwierzaka...
W domu postawił na stoliku kilka komiksów, sam poszedł otworzyć drzwi. Uśmiechnął się lekko, opierając o framugę.

Było już późno, Nigel wziął go na ręce, wyniósł do salonu, gdzie siadł z nim. Ostatnio dość często tam sypiał. Sam nie wiedział, czemu. Może chciał być bliżej anioła? Pogładził lekko jego włosy. Zegar wskazywał północ.
- Kupiłem ci komiksy... mam nadzieję, że lubisz, zgadywałem.
Odezwał się dopiero po chwili. Bo w końcu blondyn mógł mieć je i z wielu innych powodów. Albo nie lubić akurat takich, jakie on kupił.

Nigel zaśmiał się cicho, dostrzegając jego nagłe ożywienie. Objął go trochę mocniej, żeby nie spadł mu z kolan i się nie poobijał.
- Ile ty masz właściwie lat?
Zainteresował się po chwili. Nie chciał go puszczać, choć powoli robił się strasznie senny.

Nigel przyglądał mu się zadowolony. Tak strasznie mu się podobał taki szczęśliwy, nie chciał tego zmieniać.
- Nie chcę cię jeszcze znowu zamykać.
Odpowiedział, sam przeglądając jedną z gazet dla dzieci. Wydawały mu się zabawne, po prostu dziecinne. Uśmiechnął się lekko, odłożył komiks i pogładził delikatną buzię.

Nigel pokręcił głową. Za bardzo bał się jego ucieczki. Wiedział, że uzależnia się od tego chłopca. Wiedział, że zaczyna czuć do niego coś, czego czuć zdecydowanie nie powinien.
- Nie. Nie mogę cię sypuścić.
Odpowiedział, jak zazwyczaj. Po chwili ponownie zaniósł go do piwnicy, zostawił włączoną lampkę, komiksy i koc. Sam wyszedł już po chwili. Zapomniał o zamknięciu drzwi na klucz. Poszedł spać do swojej sypialni.